Makir liep rond door de stad, af en toe liet hij een steentje door de lucht zweven. Maar na een tijdje begon dit ook te vervelen, hij zocht meer uitdaging. En besloot zichzelf maar de luchti n te doen. Zo gedacht zo gedaan. Makir sloot zijn ogen, verzamelden al zijn krachten en steeg de lucht in. DIt ging makkelijker dan verwacht, hi jging hoger en hoger. Tot hij boven de daken zweefde. Lachend keek hij in het rond, en daar zag hi jeen gedaante neervallen. Geschrokken verloor hij zijn concentratie en stortte neer. Gelukkig wist hij een dak vast te grijpen en hij klom omhoog. Een diepe zucht ontsnapte uit zijn keel. En hij liep over de daken richting de gedaante. Als je van bovenaf zou kijken zou je allemaal donkere daken zien, EN een gedaante met rood krullend haar.
Na een eindje lopen komt hij aan bij de gedaante, hij ziet nu dat het een vrouw met donkere haren is.
Met een handige sprong land hij op de grond, natuurlijk met behulp van zijn zweefmagie. Bij de vrouw knieldeh ij neer en hij vroeg
hallo? Wie bent u?
Zachtjes probeert hij haar wakker te maken.